Forum MoskeeWijzer DeKoraan Islam Boeken Islam agenda

Het huwelijk

E-mailadres Afdrukken PDF

De Boodschapper van Allah, vrede zij met hem, heeft gezegd:

"Er bestaat geen kloosterleven in de Islam." Hij, vrede zij met hem, schreef verder het volgende voor: "O gij jonge mannen! Een ieder die in staat is om te trouwen dient te trouwen, want dit zal hem helpen om zijn blik neer te slaan en zijn schaamte te bewaren."(Al-Boekhaarie).

Schaamte werd door de Profeet, vrede zij met hem, als een grote deugd gezien. Hij, vrede zij met hem, zei:

"Schaamte is een gedeelte van het geloof."(Al-Boekhaarie). 

Het belang van het huwelijkswet wordt het sterkst benadrukt in de volgende hadith van de Profeet, vrede zij met hem: 

"Trouwen is mijn Soennah. Een ieder die zich hiervan af houdt behoort niet tot mij."


In de islam zijn er duidelijke regels omtrent de betrekkingen van de mens met Allah, met de leider, met de familie, de ouders, de echtgenote, de zonen, de dochters en met andere mensen.


Het huwelijk is de enige toegestane vorm van relatie

De enige relatie tussen een man en een vrouw wat in de islam is toegestaan is het huwelijk. Het huwelijk is bijna verplicht voor elke moslim, tenzij hij hiertoe belemmerd wordt door bijvoorbeeld gezondheidsredenen. De islam raadt het huwelijk ten sterkste aan. De profeet Mohammed, vrede zij met hem, zegt dat de mens die trouwt daarmee de helft van zijn geloof uitvoert. Iedere moslim die een vrouw kan onderhouden moet trouwen, zodat hij door het huwelijk beschermd wordt tegen wangedrag.


Het instituut van het huwelijk is noodzakelijk

Het huwelijk is volgens de islam het basisinstituut met als doel een familie te stichten, het eerste onderdeel van de maatschappij. Daarom is het huwelijk een heilig instituut, dat beschermd hoort te worden tegen elke vorm van geweld. Het huwelijk in de islam heeft gedeeltelijk als doel het vermenigvuldigen van het menselijk ras. Verder weten we dat alle psychologen en sociologen het gezin beschouwen als de beste plaats voor een kind om in op te groeien. Daarom moedigt de islam het huwelijk aan en beschermt het gezin tegen elke vorm van geweld, opdat de geestelijke gezondheid van mannen en vrouwen en kinderen zich positief kan ontwikkelen. Zonder het huwelijk is er geen familie, zonder familie is er geen geestelijk, gebalanceerd menswaardig leven voor volwassenen en kinderen.


Geen man-vrouw relaties buiten het huwelijk

In de islam bestaan man-vrouw relaties alleen binnen het huwelijk, in feite, in de meeste huwelijken in de islamitische wereld ontstaat liefde pas na de consumering van het huwelijk. In de landen waar liefde zich voor het huwelijk ontwikkelt d.m.v. vrije seksuele omgang, vormt die seksuele vrijheid het grootste gevaar voor de blijvende liefde.

De islam ontwikkelt de eigenschappen van geduld, opoffering en trouw in de gelovige. De algemene regel voor de moslims is dat de man en zijn vrouw samenleven tot het einde van hun leven. Altijd durende trouw is de algemene regel. De man en de vrouw wijden zich allebei aan elkaar en de kinderen, en deze toewijding blijft tot het einde bestaan.


Liefde zonder verantwoordelijkheid is een sociale ziekte

In een aantal niet-islamitische landen neemt de ‘vrije-liefde' nu de plaats over van het huwelijk en in de meeste gevallen gaat ze samen met het huwelijk, De liefde zonder verantwoordelijkheid is tegen alle geopenbaarde godsdiensten, waaronder christendom, jodendom en islam. Het is enkel het overgeven aan de seksuele lust, zonder gehoorzaamheid aan Allah. Vrije liefde wordt gestimuleerd door de gemengde omgang van de seksen in scholen, bedrijven, clubs en op alle andere plaatsen.

Vrije liefde is gebaseerd op egoïsme, terwijl het huwelijk gebaseerd is op opoffering. Vrije liefde doelt alleen op tijdelijk genot, terwijl het huwelijk bedoeld is om altijddurend geluk te verwerven.

Als we kijken naar maatschappijen waarin liefde zonder verantwoordelijkheid gewoon is, zien we dat daardoor geen geluk wordt bereikt. Het aantal scheidingen in deze landen stijgt gestaag: het aantal kinderen zonder vader en moeder neemt toe; het aantal misdaden met seksuele motieven nemen toe: zelfmoordzaken nemen toe in aantal. Vrije liefde betekent niets anders dan overgave aan de seksuele lust en daarmee het kapot maken van het leven en het geluk van andere individuen en andere families. Het is niet zonder reden dat vrouwen, anders dan de dierlijke vrouwtjes een maagdenvlies hebben. Dit maagdenvlies is door Allah geschapen met een sociale funcie; namelijk de wettigheid van de seksuele omgang binnen de wettige institutie van het huwelijk.


Het huwelijk en het gezin

Het huwelijk in de islam is er niet alleen voor het seksuele genot. Het huwelijk in de islam is de enige oorzaak voor een familie. De familie is de enige gezonde leefstruktuur voor zowel kinderen als ouders. Als het huwelijk kapot is gemaakt, is de familie kapot. Als de familie kapot is, is de psychische veiligheid en het leven van de kinderen kapot. De kinderen van vandaag zijn de mannen en vrouwen van morgen. Met andere woorden: de islam beschouwt het huwelijk niet enkel als een relatie tussen man en vrouw, maar ook als een instituut dat een grote invloed heeft op de struktuur van de hele staat. Immers het huwelijk is het wezen van de familie en de familie is het wezen van de maatschappij.


De islam verbiedt vrije liefde

De islam is tegen de vrije liefde omdat de islam de mens oefent om zich te onderwerpen aan Allah en niet aan de lusten. Eén van de hoofddoelen van het gebed is het beheersen van de lusten. Eén van de hoofddoelen van het vasten is het beheersen van de lust voor voedsel, drinken en seks. De islam traint de gelovigen om de heersers over hun lusten te zijn en niet de slaven van hun lusten. In de islam gaat men er vanuit dat de mens een psychische eenheid vormt: als je je lust voor voedsel, water en seks tijdens de vastenmaand kunt beheersen, dan zul je geoefend zijn om andere lusten te beheersen, zoals lust naar geld of glorie met behulp van illegale middelen.


Wanneer is een daad goed of slecht?

De islam heeft als doel: het ware geluk voor ieder individu. Daarom is elke daad die dit geluk bedreigt, verboden door de islam. Bijvoorbeeld, vrije liefde veroorzaakt pijn aan de bedrogen echtgenoten en echtgenotes, het leidt tot scheuring in de familiestruktuur en daardoor ongeluk bij de kinderen. Uiteindelijk krijgen ook degenen die vrije liefde bedrijven een lading verdriet en ellende. Het plezier van de vrije liefde is dus tijdeijk en leidt tot ellende voor veel personen. Het huwelijk daarentegen verzekert het geluk voor de echtgenoot, de vrouwen en de kinderen en doet geen schade of pijn aan andere echtgenoten of vrouwen.


Verboden vormen van huwelijk

In de islam is het verboden voor een man om de volgende familieleden te huwen: zijn moeder, dochter, zus, tante van vader's en moeder's kant, dochter van zijn broer of zuster, halfzussen, de moeder van zijn vrouw, de vrouw van zijn zoon, zijn stiefdochter en stiefmoeder. Ook is het hem verboden om tegelijkertijd met twee zussen getrouwd te zijn of een vrouw en haar tante tegelijkertijd.


Kan een moslim trouwen met een niet-moslimvrouw?

Een moslim mag een niet-moslim vrouw trouwen die gelooft in een andere geopenbaarde godsdienst. Een moslim kan dus een christelijke of joodse vrouw trouwen. Een moslim-vrouw echter, mag geen niet-moslim trouwen. De man immers is de leider van de familie. De christelijke man zou zijn moslimvrouw direkt of indirekt leiden om niet-moslim te zijn. Een moslim gelooft in het ware christendom en het ware jodendom, maar een christen of jood gelooft niet in de islam.


Het huwelijk met een gescheiden vrouw

In de islam is het een man en vrouw toegestaan naar elkaar te kijken wanneer men de bedoeling heeft om met elkaar te trouwen. Als een man een zekere vrouw wil huwen, dan doet hij een verzoek aan haar of aan haar beschermer. Ondertussen is het verboden voor enig andere man om haar te vragen, totdat dezelfde man zijn verzoek zou intrekken of hij is afgewezen. Dit is zo gesteld om geen ruzie te laten ontstaan over het huwelijk met een zekere vrouw.


Wederzijdse instemming is een voorwaarde voor het huwelijk

In de islam moet het huwelijk gebaseerd zijn op de instemming van zowel de man als de vrouw. De echtgenoot geeft de vrouw een bruidsschat, die vastgelegd is in het huwelijkscontract. Dit is een zogenaamde ‘vrije gift' en wordt aan de vrouw betaald wanneer het huwelijkscontract wordt gesloten. De waarde van de bruidsschat is afhankelijk van de financiële omstandigheden van de man en van de sociale positie van de vrouw. In veel gevallen wordt de bruidsschat in de islam verdeeld in tweeën: een snelle bruidsschat en een uitgestelde bruidsschat. De snelle bruidsschat wordt bij het huwelijkscontract gegeven en de uitgestelde bruidsschat wordt bij de dood van de echtgenoot of gescheiden echtgenoot gegeven.


De bruidsschat is een huwelijksvoorwaarde

Er zijn meerdere redenen waarom de man een bruidsschat aan zijn vrouw moet betalen. Allereerst is de bruidsschat een teken van de oprechtheid van de echtgenoot bij het contract. Ten tweede is de bruidsschat een teken van de capaciteit van de man om een familie te stichten en de komende verantwoordelijkheid van behuizing en onderhoud van vrouw en kinderen te kunnen dragen. Ten derde staat de bruidsschat ten zeerste een scheiding in de weg en dwingt de echtgenoot om goed te overwegen voordat hij van zijn vrouw zou scheiden.


De openbaarheid van het huwelijk

De instemming van de man en de vrouw is noodzakelijk in de islam. Een andere voorwaarde in de islam is de bruidsschat die gegeven wordt door de echtgenoot aan zijn vrouw. De derde voorwaarde is de openbaarheid van het huwelijk. Het huwelijk moet in de islam openbaar bekend gemaakt worden; dit is om het huwelijk duidelijk te onderscheiden van overspel. Om deze openbaarheid te verzekeren moeten er getuigen zijn bij het huwelijkscontract. Er wordt daarbij in het openbaar een speciale toespraak gehouden om het huwelijk aan te kondigen en om aan de man en vrouw en het publiek de rechten en plichten van zowel de man als de vrouw duidelijk te maken.


De getuigen bij het huwelijk

In de islam is het een algemene principe om bij alle soorten overeenkomsten getuigen aan te stellen. Het huwelijk dat een contract is tussen mensen verlangt ook getuigen. Tegenwoordig echter laten moslims het huwelijk meestal registreren in het gemeentehuis, maar deze registratie is geen officiëele.


Voorwaarde voor het contract

In de islam is de man vrij om zijn vrouw te kiezen en is de vrouw vrij om haar man te kiezen. Natuurlijk heeft een jong meisje te weinig ervaring om de juiste man te kunnen kiezen; daarom is het advies van haar vader of beschermer gerechtvaardigd. Maar geen vader of beschermer heeft het recht een meisje te dwingen te trouwen met een man met wie ze niet wil trouwen. Dus, in de islam is de instemming van het meisje nodig om een zekere man te trouwen.


Het huwelijk als een gelijkmaker

In de islam kan een huwelijk gesloten worden met iedere man of vrouw, ongeacht rijkdom, aanzien, ras of kleur. De islam is gekomen om gelijkheid onder de mensen te brengen en de verschillen tussen individuele personen te verminderen. Ze is gekomen om liefde te verspreiden in plaats van haat; broederschap in plaats van vijandschap en gelijkheid in plaats van discriminatie.


Het huwelijk is een overeenkomst

Bij het sluiten van de huwelijksovereenkomst kunnen er allerlei soorten van wettelijke voorwaarden gesteld worden. De vrouw kan in het contract laten vastleggen om in een bepaalde stad of land te wonen. De vrouw kan het recht op scheiding vanwege een gestelde reden vast laten leggen. Zij kan er een notitie van laten maken om zich te verzekeren dat zij haar ouders mag bezoeken. De vrouw mag het recht eisen om te mogen scheiden van haar man, als hij naast haar een andere vrouw zou trouwen. Dit betekent twee dingen. Allereerst is het duidelijk dat het huwelijk een contract is waarin iedere kant (en dit is meestal de vrouw) het recht heeft om bepaalde voorwaarden te stellen. Ten tweede toont dit hoe de islam de rechten van de vrouw beschermt en haar een goede kans geeft om haar rechten te waarborgen in het huwelijkscontract.


Polygamie

In de islam heeft de man het recht om in totaal vier vrouwen te huwen. Hiervoor zijn er verschillende redenen.


Polygamie en oorlog

In veel landen over de hele wereld is het aantal vrouwen hoger dan het aantal mannen. Dit komt vooral voor in landen in oorlog. Als we terug kijken in de geschiedenis, zien we dat er nauwelijks een dag voorbij is gegaan zonder dat er ergens in de wereld oorlog heerste. En kijk naar onze wereld nu. Elke dag horen we over de dood van honderden mannen die hier en daar sterven bij militaire conflicten. Omdat dit de realiteit is, is het voor een meisje beter om een halve echtgenoot te hebben dan helemaal geen echtgenoot.


Polygamie en de weduwen

De dood van manen tijdens de oorlog maakt duizenden vrouwen weduwe en nog meer kinderen vaderloos. Het natuurlijke leven voor deze weduwen en vaderloze kinderen is toch het familieleven en dat is zeker beter dan dat ze sociaal niet meer meetellen. In deze gevallen is polygamie gerechtvaardigd.


Polygamie en mannen met sterke lustgevoelens

Er zijn gevallen van mannnen die sterke lustgevoelens hebben. Het is beter voor de maatschappij om deze mannen het recht te geven om nog een vrouw te huwen, beter dan dat zij zich gedwongen voelen om overspel te plegen. Dit is een derde rechtvaardiging van polygamie


Polygamie en een zieke echtgenote

Het gebeurt soms dat een man een chronisch zieke vrouw heeft. Het is beter dat deze man het recht heeft om een andere vrouw te trouwen dan dat hij gedwongen wordt om van zijn eerste vrouw te scheiden, opdat hij een andere vrouw kan trouwen.


Polygamie en de dood van mannen

Zelfs in vredestijd overlijden er vaker mannen tijdens ongelukken dan vrouwen. Dit komt meestal door de werkomstandigheden van de man. Zo zal het aantal vrouwen het aantal van de mannen overtreffen. Ook hier biedt polygamie een oplossing.


Polygamie en mogelijke omstandigheden

De islam als godsdienst voor alle tijden, plaatsen en volken, heeft een wetgeving die rekening houdt met alle mogelijke omstandigheden. Hoe kan een land zonder polygamie het probleem oplossen wanneer er twee miljoen mannen in de oorlog stierven en dus twee miljoen vrouwen geen kans hebben op echtgenoten? De islam legt een sterke nadruk op het gezinsleven en ziet het als de gezondste manier van leven.


Polygamie en een eerlijke behandeling van de vrouwen

De islam stelt een voorwaarde aan polygamie: de man moet de vrouwen eerlijk en gelijk behandelen wat betreft behuizing, uitgaven, kleding, voedsel en zijn manier van samenleven met hen.


Polygamie en de keuze van de vrouw

De islam waarborgt het recht van de vrouw, door haar het recht te geven om in het huwelijkscontract te laten vastleggen dat zij kan scheiden wanneer haar man een andere vrouw zou trouwen. De tweede vrouw hoort te weten dat hij getrouwd is en ze kan een vrije keus maken om met hem te trouwen als tweede vrouw. Dit betekent dat polygamie plaatsvindt met de instemming van alle betreffende personen, te weten de echtgenoot, de nieuwe vrouw en in sommige gevallen ook de eerste vrouw.


De Echtscheiding in de Islam

De islam erkent de noodzaak van de echtscheiding wanneer een huwelijk faalt in het behalen van haar doelen. Volgens de islam wordt het huwelijk zinloos wanneer er haat is tussen de man en de vrouw in de plaats van liefde.


Het recht op echtscheiding

De islam geeft de echtgenoot het recht om zijn vrouw te scheiden. De vrouw heeft het recht om, wanneer het huwelijksleven slechts een bron van ellende en ongeluk is, haar recht op echtscheiding op te eisen bij de rechter. In de islam is de echtscheiding de meest verafschuwde rechtmatige zaak. De echtscheiding hoort de laatste toevlucht te zijn, nadat alle andere pogingen tot verzoening tussen de echtgenoot en zijn vrouw zijn mislukt.


De beperkingen ten aanzien van de echtscheiding

Er worden in de islam beperkingen gesteld aan de echtscheiding, de islam heeft een voorkomende aanpak wat het gezinsleven betreft, en de islam regelt de relaties tussen de twee seksen met behoedzaamheid. Daarom vinden we het aantal echtscheidingen in de islamitische landen veel lager dan in Europa of Amerika. In de islamitische landen is echtscheiding een zeldzame maatregel, wat komt door de algemene opvatting over het huwelijk binnen de islam.

Bovendien voorkomt de islam de onnodige vermenging van de twee seksen. De onnodige vermenging resulteert namelijk in seksuele en sociale problematiek, die een direkt gevaar betekent voor het huwelijk.

Verder stelt de islam een zware straf op overspel of verkrachting. Onder bepaalde juiste voorwaarden reikt deze straf tot de dood wanneer het overspel door een getrouwd persoon is gepleegd. Bovendien benadrukt de islam de huishoudelijke rol en de moederrol van de vrouw, in tegenstelling tot andere samenlevingen, die de seksrol en de buitenshuis-rol van de vrouw benadrukken. Bovendien vereist de islam de respektabele kleding voor de vrouw en maakt zo een eind aan de voortdurende en overal aanwezige bron van seksuele opwinding en verleiding van de mannen.


Voorkomen is beter dan genezen

In sommige niet-islamitische samenlevingen maken de gebruiken in de samenleving zelf de weg vrij voor echtscheiding, bijvoorbeeld: gewoontes die vrije liefde voor en na het huwelijk toestaan, gewoontes die een onbeperkte vermenging van mannen en vrouwen bij alle gelegenheden toestaan, gewoontes om geen enkele controlle uit te oefenen over de tentoonstelling van het vrouwelijk lichaam, en gewoontes om het vrouwelijk lichaam te zien als een rechtmatig middel te gebruiken voor willekeurig welk doel. Zulke gewoontes maken van het huwelijk een wankele instelling en maken echtscheiding tot de algemene regel en het altijddurende huwelijk tot de uitzondering.

Zoals we allemaal wel weten is scheiding een zware klap voor de man en de vrouw en voor hun plannen en verwachtingen. De echtscheiding maakt ook het leven ven de kinderen kapot. Het ondermijnt de vrede en het geluk in het gezin. Daarom geeft de islam het huwelijk alle kansen en beschermt het tegen alle bedreigingen.


Pogingen tot verzoening voorafgaand aan de echtscheiding

In de islam is de scheiding niet toegestaan tenzij alle mogelijke manieren gebruikt zijn om de onenigheid tussen de man en de vrouw bij te leggen. De man moet een voorspreker zoeken die hij vertrouwt en de vrouw moet een voorspreker zoeken die zij vertrouwt. Meestal zijn dit familieleden. Deze twee voorsprekers doen hun best om de oorzaken van de onenigheid tussen man en vrouw te overwinnen om de harmonie tussen de echtgenoot en zijn vrouw te herstellen. Als deze rechters geen succes oogsten, dan pas mag de echtscheiding plaatsvinden.


Mogelijke redenen voor een echtscheiding

Een reden voor echtscheiding kan zijn dat de echtgenoot impotent is of ofwel de man of de vrouw zo ziek is dat er geen seksuele relatie mogelijk is. Ook levenslange gevangenschap of langdurige gevangenschap is een reden voor echtscheiding. Langdurige afwezigheid van de echtgenoot zonder enig bericht of onvermogen van de man om zijn vrouw te onderhouden zijn andere geldige redenen. Ook kan de scheiding voorkomen uit wangedrag of aanhoudend slecht humeur van de man of de vrouw.


Echtscheiding is de verafschuwdste zaak

De islam ontraadt de echtscheiding en noemt het de meest verafschuwde toegestane zaak. Verder worden er in de islam de nodige verzoeningsmaatregelen geëist, voordat er een echtscheiding mag plaatsvinden. In feite probeert een gelovige man alles om een scheiding van zijn vrouw te voorkomen. Wat de vrouw betreft, zij kan onder bepaalde voorwaarden een echtscheiding eisen bij de rechter.


Kansen op herroeping

Zoals we al gezegd hebben: omdat de scheiding slechte invloed heeft op de gezinsstructuur en op de kinderen, gelden er bepaalde beperkingen op scheiding en wordt er altijd een deur opengezet voor verzoening.

1) De islam verbiedt echtscheiding tijdens de menstruatie, omdat dan geslachtsgemeenschap verboden is. Dit betekent dat gedurende ongeveer één week per maand geen echtscheiding kan plaatsvinden. Dit is een manier om echtscheiding in de hand te houden. De mogelijkheid hier is er omdat afwezigheid van geslachtsgemeenschap een verkoeling van de relatie tussen man en vrouw als gevolg kan hebben. De echtscheiding mag dus niet plaatsvinden in deze uitzonderingsperiode.

2) Echtscheiding mag niet plaatsvinden tenzij een verzoeningspoging van twee voorsprekers gefaald heeft.

3) Echtscheiding moet gevolgd worden door een wachtperiode die drie maanden duurt, of die duurt tot de bevalling in het geval van een zwangerschap. Tijdens deze periode kan de vrouw niet met een andere man trouwen. De reden voor deze wachttijd is duidelijk: de islam geeft de echtgenoot en echtgenote de kans om de echtscheiding te herroepen en opnieuw met elkaar te trouwen.

4) De echtgenoot hoort zijn vrouw niet uit huis te zetten na de echtscheiding: hij moet haar in huis houden gedurende de wachtperiode om meer kansen aan elkaar te geven om opnieuw te trouwen.

5) De islam moedigt beide kanten tijdens en na de wachtperiode aan om te hertrouwen.

6) De islam geeft beide kanten de kans te hertrouwen na de eerste of tweede echtscheiding. Dit is een teken voor het feit dat de islam het huwelijk en de continuïteit van het huwelijk benadrukt in het belang van de geestelijke gezondheid van alle gezinsleden inclusief de kinderen.

7) Na de derde keer echtscheiding mag de vrouw niet meer terug naar haar echtgenoot tenzij zij was getrouwd met een andere man en dat huwelijk beëindigd is met een scheiding.

8) De reden waarom de derde keer scheiding onherroepbaar is, is eenvoudig. De islam geeft de echtgenoot en de vrouw tweee kansen op herroepbare scheiding. Dit betekent dat hun huwelijk mislukte en zij voor het eerst scheidden. Daarna hertrouwden zij en scheidden voor een tweede keer. Daarna hertrouwden zij en scheidden voor de derde keer. Na deze derde scheiding wordt inbegrepen dat deze man en vrouw niet meer met elkaar kunnen leven. Verder zijn het instituut van het huwelijk en de concessie van de echtscheding er niet voor het plezier.

In het kort wordt het huwelijk in de islam gezien als een heilig instituut en wordt dus beschermd tegen alle vormen van kwaad. Aan de andere kant wordt de echtscheiding gezien als de meest verafschuwde toegestane zaak; dit is om het aantal echtscheidingen minimaal te houden en de band van het huwelijk te sterken.